به سلامتی همه اوونایی که

دلشون از یکی دیگه گرفته
ولی برای اینکه خودشون رو آروم کنن
میگن بخاطره غروب پاییزه

.

.

.

چه سخت است هم پاییز باشد .
هم ابر باشد.
هم باران باشد.
هم خیابان خیس
اما.....
نه تو باشی.
نه دستی برای فشردن باشد.
نه پایی برای قدم زدن باشد .
نه نگاهی برای زل زدن....

.

.

.

یا در گوشم بخوان نغمه لالا یی با تو بودن را
 شاید کابوس بی خوابی چشمانم
 به رویای گرم اغوش تو بدل شود

.

.

.

گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...

.

.

.

گوش کن با توام ;
 بهشت همینجاست ...
 زمانی که لبانت زیر لبانم مزه ی گناه می گیرد !

.

.

.

انصافت کجاست؟...
 دلم خون بود...
 کمتر به خون بنشانش...
 زخم‌هایش هنوز تازه است...
 درد دارد... میسوزد...
 زخم هایم... رفتنت... دوریت...

.

.

.

رسم زندگي اين است روزي کسي را دوست داري و روز بعد تنهايي به همين سادگي او رفته است و همه چيز تمام شده مثل يک مهماني که به آخر مي رسد و تو به حال خود رها مي شوي چرا غمگيني ؟ اين رسم زندگيست پس تنها آوازبخوان

.

.

.

زندگی باید کرد

 گاه با یک گل سرخ

 گاه با یک دل تنگ

 گاه باید بارید بر سر صخره و سنگ

 گاه باید رویید در پس این باران

 گاه باید خندید

.

.

.

سحرم روی چو ماهت
 شب من زلف سیاهت
 به خدا بی رخ و زلفت نه بخسبم نه بخیزم
 من اگر مست و خرابم نه چو تو مست شرابم
 نه ز خاکم نه از آبم
 نه از این اهل زمانم

.

.

.

به روی گونه تابیدی و رفتی مرا با عشق سنجیدی و رفتی تمام هستی ام نیلوفری بود تو هستی مرا چیدی و رفتی

.

.

.

لجم ميگيرد وقتى عاشقانه هايم را مينويسم براى تو! اما همه ميخوانند الا تو

.

.

.

کسی دیگر نمیگیرد سراغ خانه ما را *  به سختی جغد پیدا میکند ویرانه ما را

 از آن شادم که غم پیوسته میآید به بالینم * از آن ترسم که غم هم گم کند ویرانه ما را . . .

.

.

.

پروانه ی من در توری افتاده که عنکبوتش سیر است نه میتواند پرواز کند نه بمیرد ...

.

.

.

با من بمان این روزها ، با من که تنها مانده ام ... تقدیر خود را خط به خط در چشمهایت خوانده ام ...

.

.

.

دل است دیگر یا شور میزند یا تنگ میشود یا میشکند آخر هم مهر سنگ بودن ...میخورد روی پیشانیاش..

.

.

.

همیشه از فاصله ها گله میکنیم... شاید یادمان رفته که در مشق های کودکی برای فهمیدن کلمات کمی فاصله هم لازم بود..

.

.

.

بـــــــــودم

 

 دیـــــــــــــــدم با دیگری شـــادتری

 
 رفتـــــــــــــــم !

.

.

.

صدا کن مرا .

 صدای تو خوبست

 صدای تو سبزينه آن گياه عجيبی است

 که در انتهای صميميت حزن ميرويد

.

.

.

اگر می دانستی....
 دل ترک خورده ی من
 با یاد چشمان بارانی ات شکسته تر می شود
هیچ گاه به من پشت نمی کردی...........!!!!!

.

.

.

امروز هم گذشت وُ

 نیامدی.

 ناشُکر نیستم

 فردا هم روزِ خداست!

.

.

.

گاهی اوقات

فکر کردن به بعضی ها،

ناخودآگاه لبخندی روی لبانت می نشاند...

دوست دارم این لبخندهای بیگاه و

آن بعضی ها را...!

.

.

.

جهنـــــمی بپــــا میـــکند
 دلــــــم
 وقـــــتی
 شـــــــعری بیــــــاید و
 تــــو
 میــــــان آن نبــــاشــــی...............!

نظرات شما عزیزان: