حرف هایی از دکتر علی شریعتی

خداوند نعمتی بزرگ به آدم ها داده است این است که از شنیدن

((سکوت)) عاجزند و از این رو است که همه آسوده و خوش زندگی می کنند

.

.

عشق تنها کار بی چرای عالم است

چون آفرینش بدان پایان می گیرد

.

.

چه زشت است زمزمه ی رهایی در گوش اسیر خواندن

و نجوای بهشت با کسی که در دوزخ محکوم است.

.

.

به وسیله نیایش است که انسان به سوی خدا می رود و خدا در انسان ورود می کند.

.

.

چقدر ندانستن ها ونفهمیدن ها است که از دانستن ها وفهمیدن ها بهتر است

و چقدر دعا می کنم که بعضی اصوات را نشنوی و بعضی رنگ ها را نبینی و بعضی افکار  را نفهمی

.

.

حوادث بزرگ انسان های بزرگ را متعالی  و آدم های کوچک را متلاشی می کند

.

.

باید دیگر شد تا به یکدیگر شدن رسید

یکدیگر شد تا به همدیگر شدن رسید

و همدیگر شد تا معنی راستین عشق را که ودیعه گرانبهای خداست در گنجینه نهاد آدمی دریافت...

.

.

می دانم اگر انسان خود اگاهی و عصیان را از خو دور کند می تواند عمری را بخوابد و آرام و آسوده زندگانی نماید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: