آعوش تو...

فاصله ها بهانه اند...

من خوب می دانم و تو نیز...

چشمهایمان را که ببندیم...

ذوباره در آغوش همیم..

 

 

 

 

 

 

دردهایت را به من بگو از چاه هم عمیق ترم...

چاه هم که باشی!!!

لبریز می شوی وقتی که بشنوی...

همه دردهایم از نبودن کسیست که همه دردش بودن من است...

 

 

 

 

 

 

اقیانوس کوچک خانه در انتظار من است...

درون اقیانوس خانه فرو می روم...
و فکر می کنم...
چه فلسفه زیبائیست ،اندیشیدن به تو وقتی که...
چمدان می بندی برای آخرین سفر!!!

 

 

 

 

 

 

صدایت میکنم هر شب ،

تو هم امشب صدایم کن

تو مغروری ،

غرورت را فقط یک شب فدایم کن

 

 

 

 

 

 

عمریست که با سادگی ام خو دارم
درویش صفت نغمه ی یا هو دارم
ای عشق بیا مشتری جانم باش
در سینه دلی به شرط چاقو دارم !

 

 

 

 

 

 

آن بیمار نمیدانست ، وقتی که دردش درمان شددیگر کسی حالش را نخواهد پرسید ...

 

 

 

 

 

 

ما بدهکاریم به یکدیگر به تمام "دوستت دارم " های نا گفته ای که پشت دیوار غرورمان ماندند
و ما آنها را بلعیدیم تا نشان دهیم منطقی هستیم ...

 

 

 

 

 

 

تو باراني من باران پرستم ...تو دريايي من امواج تو هستم
اگر روزي بپرسي باز گويم ...تو من هستي ومن نقش تو هستم

 

 

 

 

 

 

لبخند که می زنم پیدایم می کنی

باران می بارد، تو از کنارم می گذری

فریاد نمی کشم که بازگردی

می دانم امشب این آسمان تاب ماه را ندارد

 

 

لبخند می زنم،

فراموش می کنم..

 

 

 

مهربانی تزئین لحظه هاست
برای مهربانیت جوابی جز دوست داشتن ندارم . . .

 

 

 

 

 

 

دانم و دانی که جانم عاقبت از آن توست / پس نزن آتش به جانم چون که جانم جان توست
گر زنی آتش به جانم من بسوزم در رهت / پس از آن هر ذره خاکسترم خواهان توست . . .

 

 

 

 

 

 

نازی که ز لبخند گل یاس هویداست / زیبائی عشق است که در چشم تو پیداست . . .

 

 

 

 

 

 

باید از آرامش گل ها گذشت ، شادمان چون لحظه دیدار شد
بهترین تسکین دل این جمله است ، باید از پیوند تو سرشار شد . . .

 

 

 

 

 

 

گل یخ در زمستان تو هستم / اسیر ناز چشمان تو هستم
مرا پرپر مکن با بی وفایی / که من مشتاق دیدار تو هستم . . .

 

 

 

 

 

 

از دوست چه میماند در آینه فردا / جز حرف دل انگیزش ، جز خاطره ای زیبا . . .

 

 

 

 

 

 

چه کسی می داند که تو در پیله ی تنهایی خود تنهایی ؟ چه کسی می داند که تو در حسرت یک روزنه در فردایی ؟ پیله ات را بگشا تو به اندازه ی یک پروانه زیبایی .

 

 

 

 

 

 

فرصت ها سخت به دست می آیند و زود از دست می روند ، پس سعی کن از آن گونه انسان هایی باشی که برای گفتن احساساتت از هیچ کس و هیچ چیز ترسی نداری ، شاید آن کسی که امروز هست فردا نباشد !

 

 

تو اگه پاییز زردی واسه من بهار سبزی ، تو اگه هوای سردی واسه من همیشه گرمی ، تو اگه ابر سیاهی واسه من ابر بهاری ، تو اگه دشت گناهی واسه من یه بی گناهی ، تو اگه غرق نیازی واسه من یه بی نیازی ، تو اگه رفیق راهی واسه من یه تکیه گاهی .

 

من آن رودم که تنها آب دارم ، نگاهی خسته و بی تاب دارم ، من عشق نور دارم در دل اما ، فقط تصویری از مهتاب دارم . 

 

 

 

 

 

تو اگر باز کنی پنجره ای سمت دلت ، می توان گفت که من چلچله لال توام ، مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف ، سخت محتاج به گرمای پر و بال توام .

 

 

همیشه آنقدر ساده نرو و مگذر لااقل نگاهی به پشت سرت کن ، شاید کسی در پی تو می دود و نامت را با صدای بی صدایی فریاد می زند ، و تو هیچ وقت او را ندیده ای !

 

ای غم تو که هستی از کجا می آیی ؟ هر دم به هوای دل ما می آیی ، باز آی و قدم به روی چشمم بگذار ، چون اشک به چشمم آشنا می آیی !

 

ماه به من گفت اگر دوستت به تو پیامی نمی دهد چرا ترکش نمی کنی ؟ به ماه نگاهی کردم و گفتم آیا آسمان تو را ترک می کند زمانی که نمی درخشی ؟

 

روزگاری مردم دنیا دلشان درد نداشت ، هر کسی غصه اینکه چه می کرد نداشت ، چشم سادگی از لطف زمین می جوشید خودمانیم زمین این همه نامرد نداشت .

نظرات شما عزیزان: