هر دوازده دکتر با بهت و حیرت به پسرک خیره شده بودند _ حق هم داشتند که بهت زده شوند. آنها همین چند دقیقه قبل چندین جمله بلند و پیچیده را بر روی تخته سیاه نوشته بودند و این کودک، با آن حالت عجیب چشمانش، بدون کوچکترین مکث و خطایی تمام آن چه را که نوشته بودند برایشان خوانده بود. این کار به دلایل مختلفی یک عمل خارق العاده محسوب می شد _ اول این که چون آن ها جملاتشان را به لاتین، اسپانیولی، فرانسه، آلمانی، و ترکی نوشته بودند. دوم این که، چون این پسرکی که به فوریت چیزهایی را که نوشته بودند خواند، دوازده سال داشت اما ذهنیتش متعلق به یک کودک چهار ساله بود.

بابی، یعنی همان پسرک عجیب، در سال ۱۹۵۷ وارد خانه کودکان کنتاکی در لیندون، نزدیک لوئیزویل شد. در آن هنگام او شش ساله بود و پزشکان او را از لحاظ کارکردی، عقب افتاده تشخیص داده بودند فقط قادر به راه رفتن، حرف زدن و خواندن بود اما نمی توانست خودش لباس بپوشد.

این کودک برای پزشکان یک معمای واقعی به شمار می رفت، و هنوز هم همین طور است. هنگامی که شش ساله بود، به طور تصادفی گردش کنان وارد دفتر کار سرپرست مؤسسه، آقای ال. اف. بولاند شد. آقای بولاند مدرک پزشکی خود را، که به لاتین نوشته شده بود، قاب کرده و پشت میز کارش به دیوار آویزان کرده بود. بابی نگاهی به به دانشنامه مزبور انداخت و تک تک کلمات آن را پشت سرهم بدون ذره ای دشواری، خواند. جناب مدیر که دهانش از تعجب بازمانده بود، چند عبارت آلمانی را بر روی یک ورقه کاغذ نوشت. آن کودک «عقب افتاده» محیر العقول، بدون هیچ خطایی تمام آن ها را برایش خواند.

هنگامی که یک دکتر اهل ترکیه برای یک بازدید حرفه ای به مؤسسه واقع در لیندون آمد و توانایی خارق العاده پسرک را با چشمان خودش مشاهده کرد، بلافاصله به کنار تخته سیاه رفت و یک جمله بیست و شش کلمه ای به زبان ترکی روی ان نوشت. بابی این بار نیز تماشاچیانش را مایوس نساخت. بنا به اعتراف خود مهمان خارجی، پسرک تمام جمله را بدون ذره ای اشتباه تکرار کرد.

مقاماتی که پیشینه او را مورد بررسی قرار دادند، متوجه شدند که پسرک از یک خانواده بسیار فقیر در لوییزویل آمده است. سر کودک در حین تولد با عمل سزارین صدمه دیده بود. دکترها دیگر به جز این چند مورد جزیی چیزی نمی دانند و به ناچار فقط شگفتی و حیرت خود را ابراز می کنند. بابی توانایی خواندن یک دانش آموز دبیرستانی را از خود نشان می دهد. اما در هیچ کدام از آزمونها و امتحانات حتی یک امتیاز هم نمی آورد. از برخی جنبه ها او یک نابغه است _ و از بعضی لحاظ دیگر، یک کودک عقب مانده چهار پنج ساله. او پنج زبان خارجی را به روانی و سلاست می خواند، اما این که آیا آن ها را درک هم می کند، هیچ کس نمی داند. بابی، پسرک عقب مانده همچنان مایه بهت و حیرت پزشکان، و سرگشتگی دنیای علم است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: