شاخه های نسترن را باغبان دیشب شکست
درب باغ آرزو بر شاپرک ها رفت و بست
او که ناز پیچک و پروانه ها را می کشید
دیده بر بست و تمام خاطراتش را گسست
باور کس را نمی امد که روزی این خدا
در ز کعبه بندد و گردد خودش ظلمت پرست
گوشه ای دیدم رز مغرور باغ آرزو
پای دیواری فتاده زهر خنده بر لب است
زیر لب پروانه را گفت او که دورش می پرید
می رسیم آخر به هم؟ شاید که هذیان از تبست
جوی آبی که ترنم می نمود آواز باغ
روی دوشش پیکر آلاله ها و کوکب است
من زبلبل راز این نامردمی پرسیدم او
گفت شکوه چون کنی؟ رسمیست از روز الست
نوگلی از نسترن تازه شکفت از بیم گفت
شاخه های نسترن را باغبان دیشب شکست ؟ 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: