مردی از دست روزگار سخت می نالید. پیش استادی رفت و برای رفع غم و رنج خود راهی خواست.استاد لیوان اب نمکی را به خورد او داد و از مزه اش پرسید؟
آن مرد آب را به بیرون از دهان ریخت و گفت: خیلی شور و غیر قابل تحمل است.
استاد وی را کنار دریا برده و به وی گفت همان مقدار اب بنوشد و بعد از مزه اش پرسید؟
مرد گفت: …
خوب است و می توان تحمل کرد.
استاد گفت شوری آب همان سختی های زندگی است. شوری این دو آب یکی ولی ظرفشان متفاوت بود. سختی و رنج دنیا همیشه ثابت است و این ظرفیت ماست که مزه انرا تعین می کند پس وقتی در رنج هستی بهترین کار بالا بردن ظرفیت و درک خود از مسائل است 

نظرات شما عزیزان:

پارسا

ساعت2:46---26 فروردين 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

میدونی چیه؟؟؟

نمیدونی؟؟؟

بیا وبلاگم میفهمی

اره دیگه آپـــــــــــم

منتظرتم عزیز

سكوت

ساعت18:00---25 فروردين 1391

[وب سایت]

سلام بسيار زيبا بود. اي كاش خداوند دلي به وسعت دريا به همه مان عنايت كند تا در برابر چيز هايي كه مي خواهيم و به آنها نمي رسيم به زانو در نياييم و بصيرت عنايت كند تا موهباتش كه در سراسر زندگي ما موج ميزند ببينيم و ديگر به نداشتن چيزهايي كه به حتم و اقتدار خداوند ،داشتن آنها به مصلحت ما نيست قبطه نخوريم
موفق باشي

ميثم

ساعت17:38---25 فروردين 1391

[وب سایت]

مرسي كه اومدي و نظرت رو گفتي بازم سر بزن

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: