عاشق گلي هستيم كه سالها در جستجوي او گشته ام ،
با چشمهاي خيس به او رسيدم
او را از شاخه اش نچيدم تا خشك نشود ، مثل قلب من پر پر و شكسته نشود.
در همانجا برايش مردم و گفتم همانجا خاكم كنيد ،
تا وقتيكه مردم  با نام او رهسپارم كنيد !

اينگونه مرا نگاه نكن ، فكر كرده اي كه از نگاهت خسته ميشوم ،
نه عزيزم بيشتر از اينكه هستم عاشقت ميشوم
پس آنقدر نگاهم كن ، تا ديوانه شوم ،
باز هم نگاهم كن تا از حال بروم و فداي عشقت شوم.

چرا به بيراهه ميروم ، دلم گرفته ،
به دنبال آشيانه ميروم ، آشيانه من كجاست ،
دل من خسته و تنهاست ، كسي ميشوند فرياد مرا ،
نه عزيزم اينجا سرزمين غمهاست.

 

نا اميد نشو ، كه اميدت از همين دور دستها نيز پيداست ،
عمر عشق زودگذر نيست ، تا آخر دنياست.
در مرام عشق رفتن نيست ، در مرامش دلشكستن نيست

 

تو شكوفه اي در كوير دلم هستي
تنها يار و همدم و زندگي ام هستي،
چه بخواهي ، چه نخواهي تا ابد در قلب من هستي.
تو برايم بهترين هستي ، دنيا را نميخواهم ، تو زندگي من هستي

 

حالا تو هستي و آسماني پر ستاره
قلبم مثل گذشته تنها نيست ، نفس گرفته است دوباره
حالا تو هستي و دل پر از احساس من
تو در آن طوفان پر از درد شدي يك قايق نجات براي من

 

اگر سهم من از این همه ستاره فقط سوسوی غریبی است، غمی نیست. همین انتظار رسیدن شب برایم کافیست.

 

دستهایت تکیه گاهم بود و نیست/ عشق تو پشت و پناهم بود و نیست/ حیف! آن وقتی که عاشق شد دلم/ چیز سبزی در نگاهم بود و نیست/ عشق این سرمایه بازار دل/ آب این روی سیاهم بود و نیست/ یاد آن ایام مشتاقی بخیر/ عاشقی تنها گناهم بود و نیست.

 

نمي بخشمت .... بخاطر تمام خنده هايي كه از صورتم گرفتي .... بخاطر تمام غمهايي كه بر صورتم نشاندي .... نمي بخشمت .... بخاطر دلي كه برايم شكستي .... .. بخاطر احساسي كه برايم پرپر كردي ..... نمي بخشمت .... بخاطر زخمي كه بر وجودم نشاندي ..... بخاطر نمكي كه بر زخمم گذاردي .... و مي بخشمت بخاطر عشقي كه بر قلبم حك كردي.

 

به 3 چيز اعتماد نكن: دل، زمان و عمر...دل رنگ پذيره،زمان در تغييره،عمر در تقديره.

 

برایت آسمانی خواهم کشید

پر از ستاره های همیشه نورانی

تو در کنار من روی ابرها

من غرق آنهمه مهربان

 

چقــدر باید بگذرد؟؟

تا مـن

در مـرور خـاطراتم

وقتی از کنار تــو رد می شوم.

تنـــم نلــرزد…..

بغضــم نگیــرد…..

 

به خــداحافــظـی تــلـخ تـو سـوگــنـد نــشــد
کـه تـو رفــتـی و دلـم ثـانـیـه ای بـنـد نـشـد

بـا چـراغـــــی هـمه جـا گـشـتـم و گـشـتـم در شـهـر
هـیــچ کـس ! هــیـچ کـس ایـنجا به تـو مانـنـد نـشـد

خواسـتـنـد از تـو بگویـنـد شـبـی شـاعـرها
عـــاقـبـت بـا قــلــم شــرم نوشـتـنـد : نـشـد

 

من شیفته ی میزهای کوچک کافه ای هستم...

که بهانه نزدیک تر نشستن مان می شود...

و من ...

روبه روی تو ...

می توانم تمام شعر های نگفته دنیا را یک جا بگویم

!............!

 

تـــــــــــو کیستی

؟؟؟؟

که سفـــــر کردن از هوایت را نمیتوانم

حتا به بالهای خیــــــــال.....!

 

آخرش حرف خودم شد اومدي شدي نگارم

عطر موهاي تو پيچيد تو تموم روزگارم

تورواز خدا ميخواستم توي تک تک دعاهام

اومدي گفتي مي موني تو تموم آرزوهام ..

 

نظرات شما عزیزان: