امام باقر (عليه السلام) مى فرمايد:
اميرالمؤ منين (عليه السلام) در آن ايام كه در كوفه بود، چنين عادت داشت كه هر روز صبح از دارالاماره خود بيرون مى آمد و در يكايك بازارهاى كوفه مى گشت. در هر بازارى مى ايستاد و در ميان اهل آن صدا مى زد:
تاجران پيش از داد و ستد از خداوند خير و نيكى طلبيد و با آسان گيرى در معامله از خداوند بركت جوييد و به خريداران نزديك شويد (گران نفروشيد تا از شما بگريزند) و خود را به زينت حلم و بردبارى آرايش دهيد و از سوگند خوردن خوددارى كنيد و از دروغ بپرهيزيد و از ستم كناره گيريد، با مظلومان به انصاف رفتار نماييد و به رباخوارى نزديك نشويد و پيمانه را كامل بدهيد (كم فروشى نكنيد) و چيزى از حق مردم كم نگذاريد و روى زمين در غرق فساد نشوید.
و همين طور در تمام بازارهاى كوفه دور مى زد، سپس باز مى گشت در محلى براى رسيدگى به كارهاى مردم مى نشست. و چون مردم مى ديدند كه آن حضرت به سوى آنها مى آيد همه دست از كار خود مى كشيدند و خوب به فرمايشات امام گوش مى دادند تا از سخن خود فارغ مى گشت، و چون سخن امام تمام مى شد مى گفتند: اى اميرمؤ منان شنيديم و اطاعت خواهيم كرد.
نظرات شما عزیزان: